Nu we het hebben over andere werkvormen, willen we jullie natuurlijk ook laten zien hoe wij Menskracht’ers dit doen.  Donderdag 29 juni hadden wij een Teamdag met de samenwerkingspartners van Menskracht. Met 11 personen hebben we een inspirerende en waardevolle dag gecreëerd. Ik neem jullie graag mee in ‘onze versie’ van een Teamdag.

Onze dag begon met een uitdaging… Hoe komen we allemaal op tijd in Zwolle? We komen letterlijk uit alle hoeken van het land. De één komt met de trein, de ander met de auto en voor sommigen kon het lekker op de fiets. Maar zo zie maar dat Menskacht eigenlijk door heel het land haar mensen bij elkaar brengt. Het is gaaf om informatie en inzichten met elkaar te delen, daar worden we allemaal beter van. Ondanks dat Mariska de organisator is, doet zij dit niet alleen. Ze nodigt hierbij mensen uit om mee te denken en bij te dragen. Maar dan wel met een onderwerp waar jezelf van aan gaat.

Zo kwamen twee ‘studiegenoten’ bij het idee iets te vertellen over Positieve Psychologie. Zij hebben beide hierin een opleiding gevolgd (én zijn geslaagd, dus dat betekent taart en slingers!) en vonden het leuk om wat te delen. Hoe gaaf om van hen te mogen leren, vragen te kunnen stellen en met elkaar inzichten te kunnen delen?!

Wat toch ook altijd wel een belangrijk onderdeel is met een Teamdag is; eten! Een lekkere, gezonde lunch zorgt ervoor dat we even tijd hebben met elkaar om het over van alles en nog wat te hebben buiten het werk om. Maar ook dat we met gezonde, frisse moed de middag in konden. Daar trekken we dan ook graag de tijd voor uit…


In de middag vertelde onze collega vanuit het RMT iets over Maps Tell. Bij Menskracht werken we veel met DISC en dit is een variant erop. In één van de blogs hebben we het al eens over de landkaart gehad toen we bij Emilie in Den Haag op visite waren. Maar nu creëerde we nog meer manieren om met de DISC te werken, wat een verrijking!

De hele dag was lekker interactief, waardoor je niet alleen maar hoefde te luisteren, maar je ook letterlijk in beweging was, collega’s beter leerde kennen en vloog de dag voorbij.
Natuurlijk kost zo’n dag je energie, maar het toffe is toch wel dat je zoveel inspiratie hebt opgedaan, dat je met minstens net zoveel (of misschien nog wel meer) energie naar huis gaat! Je kunt letterlijk meteen praktisch aan de slag met alles wat je geleerd hebt. Maar je maakt het plaatjes pas echt rond, als je dan samen een nieuwe datum prikt om eens terug te blikken op de dag. Zodat het niet alleen leuke dag was, maar ook ingezet wordt in het werk wat je doet.

En dit is precies waar Menskracht in uitblinkt, het net even anders doen dan anders; praktisch en vol energie.
Als jij nu denkt; joh, na een vergadering/overleg ben ik gesloopt en ben ik blij dat het voorbij is, zodat ik weer verder kan met de orde van de dag, spreek ons dan eens aan. Wie weet kan jouw team wel dat zetje gebruiken waardoor je uit de gebaande paden gehaalt wordt en jouw team weer volop kan floreren tot een bruisend en succesvol samenwerkend team!

Nieuwe vormen van samenwerking & ontwikkeling
In de vorige blogs kon je lezen dat Menskracht graag in een andere omgeving aan de slag gaat met teams. Van een werkgroep bekwaam maken in het toepassen van de DISC voorkeuren tot en met systemisch werk in de tuin bij Fenna.

Gelukkig zijn er steeds meer liefhebbers van meer met buitenwerken. Kijk maar eens naar alle natuurcoaches (in wording). En terecht! Hier komt alles moeiteloos samen. Van ver gezichten, beeldspraak, de natuur als symbool en zintuigbeleving. Hoe toepasbaar is alles op veranderingen en stappen zetten, op geduld hebben, groeiperiodes en weer bezinnen. Wat is hier veel over geschreven!

Menskracht vertaalt het graag met teams naar de dagelijkse praktijk. Het werkplek leren. Daarom een doorkijkje in het programma met ‘’outdoor Henkie’’. “Een pad ontstaat door er op te lopen…”aldus Henk.

“Outdoor Henkie” is onze inside joke binnen Menskracht. Een vreugdevolle werktitel voor begeleiding van teams op andere plekken in Nederland. Dit keer reizen we af naar de omgeving van Emmen.

Vorig jaar september had Mariska het genoegen, met haar samenwerkingspartner van het Drenthe college Henk van der Laan, een team adviseurs te mogen begeleiden in de bossen en bij de heidevelden in Odoorn.

Toen we afgelopen voorjaar evalueerden over alle teamsessies met dit team van afgelopen jaar gaven zij allemaal aan: “Die keer buiten was de allerleukste en de meest ontspannende sessie. Dit blijft het beste bij, omdat je er beelden bij hebt.” Voor ons zelf was het ook heerlijk, want de voorbereiding was al pratend de route uitzetten! Heerlijk als je na een lange zomer het buiten nog een tijdje vast mag houden.

 

Henk bleek al vanaf het begin van zijn loopbaan een affiniteit met outdoor te hebben en in allerlei vormen te hebben begeleid. En over talent gesproken… Laat Henk nu een natuurlijke aanleg hebben voor een goed richtings -en tijdsgevoel! Een mooie combinatie met een van de talenten van Mariska die dol is op symbolen te vertalen naar de dagelijkse praktijk.

Wat kunnen we ons werk toch een stuk aangenamer maken als we iets van de gebaande paden afwijken!

De opdracht van dit team? Het team wilde weer verbinden na lang online te hebben gewerkt. Ze waren ook individueel aan het groeien naar een nieuwe rol, wilden uitwisselen hoe iedereen de rol als ideaalplaatje zag en wat een gezamenlijk ideaal zou kunnen zijn om naar toe te werken.
Zo maakten Henk en Mariska een programma op basis van deze wensen. Henk, ook linking pin in het Loopbaanoriëntatie, -ontwikkeling en –begeleiding (LOB) trainingsteam van het ROC, had goede ervaringen met het meegeven van opdrachten in een enveloppe. Het voelt als een game of een puzzel om op te lossen. En bovendien voor de mensen die wat snel zijn afgeleid; het spiekbriefje is altijd bij de hand. Onze bevinding is dat in twee of drietallen mensen het meest comfortabel zijn. Je hebt zowel interactie als rust en kunt en tijd om de dialoog aan te gaan.

Daarnaast gaven we het team ook individuele tijd mee met bijvoorbeeld een opdracht als; Maak een foto onderweg die het meest je huidige rol symboliseert. Dit werd later in de hele groep getoond. En tja… zo liet de spin in het web zich mooi gebruiken als een van de beelden van die dag!

 

 

 

In de zomervakantie zullen we nog meer beelden plaatsen bij Teamkracht

 

 

 

Teamkracht & de werkgroep in beeld
In het najaar van 2022 zijn we gestart met het ROC onderwijsteam Beauty Body & Care (BB&C). Dit doet Menskracht, in samenwerking met Deltion, binnen het project Teamkracht.
Het team BB&C was qua omvang enorm gegroeid en daardoor ontstond er een nieuwe behoefte aan verbinding. Even met elkaar weer inzoomen op: Wat gaat ons nu goed af? Waar krijgen we energie van en welke kwaliteiten zetten we graag in? Dit resulteerde in een reeks met het team en met een werkgroep DISC, waarmee Mariska samenwerkt om de programma’s te maken. Over je als een vis in het water voelen gesproken…
Hoe mooi is het om co-creaties te maken met ‘leer overdracht’, zodat het team het geleerde kan koppelen aan de dagelijkse praktijk en het hiermee zelf al borgt. We testen samen dingen uit. Wat werkt er goed? Waar leren we? Wat schaven we bij?
Sinds het voorjaar krijgt deze groep extra informatie over de DISC en gaan ze het eigen team advies geven over de eerder opgehaalde taakwensen en de DISC profielen. Dit jaar gaat het ‘plan van inzet’ (dat is in het onderwijs klaarzetten van het nieuwe schooljaar met wie doet wat, in hoeveel tijd) anders.
Dat is spannend… Ook om je uit te spreken wat je nu écht heel graag wilt, zonder je in te houden omdat de collega die taak altijd al deed (en er vanuit ging dat het dan maar zo hoorde). Ook voor deze werkgroep was dat spannend, om advies te geven en wel zo goed mogelijk.
Daarom kwam het team een ochtend naar de Bloemendalstraat in Zwolle waar Menskracht kantoor houdt. Even uit de eigen bestaande setting om de grafieken van alle collega’s te bestuderen en te bekijken waar hun voorkeursgedrag ligt.
Omdat ze voor het eerst op deze manier werkten schreven we de volgende tekst aan het eigen team:
”Hierbij een kijkje achter de schermen. Want wat doet die “werkgroep DISC” nou eigenlijk? De werkgroep DISC bestaat uit een afvaardiging vanuit het team. Deze collega’s hebben zich vrijwillig opgegeven, omdat ze graag meer willen leren over de DISC en hoe ze dit in de praktijk met jullie en voor jullie team kunnen inzetten en goed kunnen benutten. Op dit moment zijn ze hard aan het werk om jullie taakwensen te koppelen aan de DISC profielen. Op deze manier proberen we zoveel mogelijk te koppelen naar wensen en talenten binnen het team. Na 14 juni komt de werkgroep met een voorstel”.
Inmiddels hebben de collega’s kunnen reageren op het advies. We doen dit ook volgens de DISC stijlen. Om de mensen die wat meer bedachtzaam zijn, de tijd te geven om na te denken en dan zorgvuldig te kunnen reageren (voorkeuren als je een S en/of een C in je profiel hebt). Dit gebeurt schriftelijk. Uiteraard kunnen er ook gesprekken plaatsvinden als dat de voorkeur heeft.
Komend schooljaar gaan we deze ontwikkeling verder volgen en dan nemen we je mee in het het mooie vak waarvoor hun studenten worden opgeleid. We zijn blij dat we als Menskracht mogen samenwerken met ROC’s omdat we houden van een zichtbaar vak, vakmanschap en mensen met passie hiervoor!

“Wortels. Wortelen. Ontworteld zijn.”

Een fenomeen dat we bij Menskracht, tijdens onze coaching op onze loopbaandagen 1op 1, met regelmaat tegenkomen. Mariska vertelt waarom zij Stichting Wortel een warm hart toe draagt.

Veel van het oud zeer is terug te voeren naar jonge leeftijd. Voor ons zit dan een man of vrouw voor ons met veel in zijn of haar mars. En dan hebben we het altijd over wensen en belemmeringen. Daar zit vaak een ”heleboel”. Bijvoorbeeld waarom je gevoelig bent voor wat anderen van je denken, waarom je denkt dat je nooit goed genoeg bent of waarom je geen hulp mag vragen. Als we een dag samen spenderen dan reizen we mee met betekenisvolle momenten in het leven. Met pijn en vreugde. Trots en schaamte. En wanneer iemand weer het kleine jongetje of meisje in zich laat zien, dan ontroert dat altijd. We hebben zo allemaal onze gevoeligheden waar we op kunnen drukken en gedrukt worden, de triggers.
Toen Fenna vertelde van Stichting Wortel raakte me dat. Geworteld zijn is je fundament, je basis….
Fenna vertelde me het volgende over Stichting Wortel: ”Het is een plek waar samen nieuwe herinneringen gemaakt worden. Voor ontwortelde ouders en kinderen. Voor kinderen die (tijdelijk) niet meer thuis wonen en die af en toe hun ouders weer ontmoeten. Een kind gaat direct weer spelen als ze in de natuur zitten.” Verder verteld ze me: ”Hoe mooi is dat om te zien en dat ouders gewoon kunnen volgen. Heel wat anders dan afspreken bij de Mac kijkend op de telefoons”.
Meer hoefde ze eigenlijk niet te zeggen. Ik geloof in de kracht van de natuur, van jongs af aan kreeg ik dit mee. De ontspanning, de creativiteit, de symboliek. En natuurlijk is Menskracht met liefde donateur.  En wenst dit pracht initiatief nog veel meer donateurs.
Ben je nieuwsgierig geworden?
En… een extraatje: Wanneer je donateur wordt komt Fenna binnen het bedrijf graag meer vertellen over het wortelsysteem en dat door werkt in jouw bedrijf.
Interessant toch?!

We sluiten deze reeks, voor nu, af met een mooi interview rondom de samenwerking tussen Vinca en Menskracht. We hebben het veel gehad over de opstellingen in de tuin met teams, maar natuurlijk is het ook mooi de andere kant eens te belichten. Deze blog is dan ook gericht op de inhoud, het individu en onze eigen ervaring in de tuin.


Fenna, zou je eens wat kunnen vertellen wat jij met de individuele trajecten doet?

Geen traject is hetzelfde en toch zie ik in ieder individueel traject iets gelijks gebeuren: de gezichten van mensen veranderen. Ze lijken zachter en opener de wereld in te kijken.

Tijdens een Bloeitraject gaan cliënten iets loslaten dat niet van hun is, maar wat ze al wel hun hele leven meezeulen. En wat hen vaak belemmert in het nemen van de volgende stap in hun loopbaan. Ze gaan verbanden zien en vooral voelen tussen waar ze nu in het leven staan en waar ze vandaan komen. Veel patronen hebben zich in je gezet toen je nog niet kon praten. Dan ga je ze ook niet met praten loskrijgen.

En hoe ga het in z’n werk?

Op heel vertrouwde wijze en op het eigen tempo probeer ik iemand uit zijn comfortzone te halen. Eigenlijk is het traject een aanéénrijging van laagdrempelige, maar effectieve, opstellingen in en met de natuur. Een opstelling is een manier om op gevoelsniveau inzichten te krijgen in de achtergronden van jouw probleem. We richten ons daarbij niet op het probleem, maar op het verlangen wat daar achter zit. Want een probleem geeft geen richting, een verlangen juist wel!

 

Mariska en ik delen onze ervaring met Vinca, Fenna en de tuin. In elk geval, voor zover dat lukt… Want aan deze ervaring woorden geven in knap lastig. We gaan ons best doen. Eerst Mariska aan het woord. Ik vraag haar;

Hoe is de samenwerking met Fenna tot stand gekomen?

Als ik terug kijk was dat in vier etappes; kennismaking, intervisie, elkaars dienstverlening leren kennen en daarna elkaars samenwerkingspartners geworden. Puur omdat wij als mens, met een aantal dezelfde waarden en onze business elkaar zo goed aanvulden.

Kan je daar iets meer over vertellen?

Heel eerlijk het eerste moment weet ik niet meer… Wel dat Fenna een keer bij mij kwam toen we nog het bedrijf in Deventer hadden. Vanuit daar kwam ik een keer op excursie bij haar in de tuin en werd ik positief aangetrokken tot de combinatie werken met mensen en de natuur. Ik heb Fenna gevraagd of ze mee wilde doen in Sis in Biz Oost Nederland. Een platform waar we eens in het kwartaal samen kwamen met andere vrouwelijke ondernemers met groeiambitie. En zo deelden we regelmatig een maaltijd en het wel en wee. We hielpen elkaar gas te geven op de goede initiatieven.

Ik weet nog dat ik het zo kansrijk vond wat Fenna deed en dat ze veel te bescheiden was met haar potentieel. Met de DISC heb ik haar laten zien waar haar kansen lagen. Andersom wilde ik mijn groeiambitie wel eens in een opstelling zichtbaar maken in de tuin. Er klopte iets niet tussen wat mijn hoofd wilde en mijn intuïtie zei, maar ik kreeg dit met denken niet helder. Dus ervoer ik eerst zelf wat Fenna’s vakmanschap kon doen. Na de opstelling bleek dat inderdaad toch wat anders te liggen dan in mijn hoofd… Mijn groeiambitie was veel meer waarden -en inhoudsgedreven. Daarvan ging IK stralen. Ik bevond me in kringen met commerciële en zakelijke mensen die meer in de woorden ‘uitrollen en winst maken’ zaten. In de tuin, een aantal jaren geleden, belandde ik op mijn eigen plek en kreeg ik de bevestiging wat bij mij paste. Dat was een verademing. De tuin en de opstellingen laten zien wat je diep van binnen wel weet aan waarheid. Het wordt anders zichtbaar. Dat is mooi en simpel. “O, is dat het? Ja, dat is het”.

Ik maak 1 a 2 jaren plannen, zet mijn wensen in de ether en onderneem vanuit hier organisch. Wat voor je voeten ligt zien is de kunst in plaats van omwegen maken. Echt zo simpel was het. Ons hoofd is de grootste uitdaging weet ik nu. De natuur in, lang wandelen biedt tegenwicht.

Later heb ik deze wijsheid met veel startende ondernemers kunnen delen. ”Ga niet naar netwerk borrels als je dat niet leuk vindt. Ontdek waar JIJ bij gedijt. Je bent toch niet voor niets ondernemer geworden? Kies en ervaar je eigen vormen die je passen als een jas. En ja..dat heb ik zelf ook mogen leren”.

Daarna kwam een keer een aanvraag van Engie. Menskracht zit in de pool van coaches en geeft daar loopbaanbegeleiding aan individuele medewerkers. Bij een aantal moest er eerst ”iets” anders gebeuren, er zat nog wat in de weg of vielen mensen vaak achter elkaar uit. Dan liet ik ze kiezen (in overleg met HR van Engie) voor een combinatie traject met Fenna of met Roos Bits en Menskracht. En dat werkte hartstikke goed. Zo zijn we inhoudelijk samen gaan werken.

En daarna kwamen de teams. Dat ging hartstikke plezierig en aanvullend.

De rijkdom van verschillen passen we toe

Ook ik mocht samen met Fenna de tuin in. Ik vertel je graag mijn ervaring.
In eerdere blogs heb ik uitgebreid verslag gedaan over mijn ervaring in de tuin bij Fenna. Maar ik deel er graag nog het volgende over.
Het begon allemaal met het aanbod van Mariska. Ze zei: “Goh Sasja, ik weet dat jij ook wel interesse hebt in ‘dit soort dingen’ zou je het leuk vinden het zelf ook eens te ervaren?” Super dankbaar en een klein beetje verbaasd reageerde ik daar enthousiast op en zei ik zonder na te denken ja. Verbaasd omdat ik het niet gewend was vanuit mijn vorige werkgever(s) dat er mij zoiets moois, maar intens werd aangeboden. Ik moest daar voorheen toch wel zelf achteraan, als ik het al voor elkaar kreeg  in de drukte en de waan van de dag… Daar waar mijn ervaring juist was: je moet niet nog beter worden in wat je doet, naar laten we investeren in jouw groei als persoon en dus ook in jouw werk. Wauw, wat een verschil! Samen met mijn collega Sandra zeggen wij dan ook vaak grappend: “Mariska heeft meer vertrouwen in ons, dat wij in ons zelf!” Maar er zit een kern van waarheid in.

Ik maakte een afspraak met Fenna in november een aantal jaar geleden, waar ik mij sneeuw, koud maar droog en een klein waterig zonnetje herinner. In Olst leerde ik Fenna voor het eerst kennen. Na een warm welkom en een goed gesprek in het leuke huisje met open haard gingen we, dik ingepakt, naar buiten. De mooie omgeving, de stilte en de kou deed al zoveel, dat het hele proces misschien al we begon voordat we in de tuin aankwamen.

Tot op de dag van vandaag leef ik met het verlangen welke in toen opstelde. Zie ik steeds vaker dat ook ik dingen meezeul, zoals Fenna dat hierboven zo mooi zegt, die niet van mij zijn. En word ik op deze manier niet alleen een beter mens, maar ook zeker een betere coach. Ik zie het als een mooie investering in jezelf, welke je af en toe gewoon nodig hebt én jezelf mag gunnen. Want zelf krijg je op gegeven moment een soort oogkleppen op en zie je de kansen soms niet meer helder. Fenna zorgt ervoor dat je weer veel breder kunt kijken en kansen ziet je die voorheen niet eens voor mogelijk hield!

 


Tot slot kan ik me helemaal voorstellen dat je wel eens wilt weten hoe de tuin, waar het steeds over hebben, er nu eigenlijk uit ziet. Daarom nemen we je graag (digitaal) mee de tuin in! 

Nieuwe vormen, met meer zintuigen, meer patroon doorbraak…
Zoals in de blogreeks al aangekondigd, laten we vandaag een team zien met wie we op een andere manier aan het werk zijn gegaan.

Vorig jaar april, nam Mariska Broekman dit onderwijsteam mee naar de Vinca tuin in Olst.
Het team wilde elkaars kwaliteiten graag meer benutten en aan de slag met hun eigen diversiteit. Het team vertegenwoordigde veel verschillende meningen en visies. Er was al heel wat gesproken en gezucht: ”Hoe komen we meer op één lijn?”. De uitdaging en wens daarbij was het verlangen van de student goed te bedienen. Dat was direct ook het beste uitgangspunt om met elkaar te verbinden. De passie, de zorgzaamheid en de gedrevenheid voor de doelgroep. De leidraad, de essentie waarvoor je het met elkaar doet.

De tuin fungeert hierbij als grote helper. De zintuigen gaan aan. Er is letterlijk ruimte. Mensen komen in een andere laag, meer ontspannen, meer in het hier en nu. Samen met Vinca begeleidt Menskracht dit proces.
   We zijn aan de slag gegaan met oud zeer opruimen. ”Wat, uit het oude, moet gezien worden om het nieuwe te kunnen doen?” was een van de vragen die we met symbolen uit de tuin onder de loep hebben genomen.
Symbool was onder andere de snoeischaar. Deze was te fanatiek ingezet en daar zat een zere plek met een aantal collega’s. Vernieuwing gaat soms te hard en te ruw, dat voelt als kaalslag, in plaats van een bodem opbouwen met rijke voeding, zodat er weer gegroeid kan worden.
Eer het oude! En neem het mee naar het nieuwe
Nu, in 2023, komt Mariska terug bij de inmiddels nieuwe doorgegroeide opleidingsmanager van dit team. Ze houden een interview en Mariska vraagt haar wat haar is bijgebleven van de dag in de tuin en wat ze het meest waardevol vond.
Opleidingsmanager: ”In dit natuurstuk voel je je fysieke gedeelte veel beter. Er is letterlijk ruimte en afstand”.
Wat vond je van de opstellingen?
”De tuin en de opstellingen en manier van begeleiden brengt heel snel patronen in beeld. Daar begint het mee. Sommige patronen hoef je ook niet te doorbreken. We kwamen er bijvoorbeeld achter dat een aantal ook heel helpend zijn. Door een symbool uit te zoeken voor de student zie je letterlijk welk ‘beeld’ iedereen heeft. Daar zie je ook energie en zin met elkaar”.
Mariska bevestigt: ”Met praten beland je eerder in de aannames of te denken dat je het wel weet?”
Opleidingsmanager: ”Ja, deze vorm leent zich om lastige dingen zichtbaar te maken en daardoor op een luchtige manier bespreekbaar te maken. Dit moet gewoon gebeuren, anders kan je niet verder. Daar hebben we een grote slag in gemaakt”.
Mariska: ”En mooi ook, want jij had in de tuin precies de functie tussen de leider en het team. Je was toen al aan het vertalen”.
Opleidingsmanager: ”Ja, ik weet dat ik op de teamdag echt bewust het voortouw nam. Ik dacht; “We moeten dingen open breken.”
Wat dat betreft ben ik op een hele natuurlijke manier leider geworden van dit team. Er is daarna ook best nog wel wat veranderd doordat er een aantal mensen weggingen en bij kwamen. Daardoor verandert het systeem ook weer”.
Mariska: ”Door jouw type leiderschap; direct, oplossingsgericht met humor en verbindend kan ik me ook voorstellen dat het team weer verder kon groeien”.
Opleidingsmanager: ”Ja, we hebben stappen gezet in de klassieke onderwijsvorm dat je het allemaal alleen moet doen. Je hebt elkaar echt nodig door samen te werken en over grenzen te kijken”.
Mariska: ”Je straalt veel plezier uit in deze functie”.
De opleidingsmanager lacht en spreek ambitieus: ”Ja en het plafond is nog lang niet bereikt!”.

We hebben al een aantal blogs gewijd aan de samenwerking met Fenna Janssens die verder gaan dan gesproken woorden. Ze doet haar verhaal over zintuigenleer. Nu blijkt dat we niet maar 5 zintuigen maar zelf 12 hebben! Ze schreef een erg interessant stuk hierover wat we graag met je delen. De titel…

…Zin in je team!

 

Een jaar geleden heb ik een enorm boeiend gesprek gehad met Iris Bakker. Iris is bouwkundige en omgevingsdeskundige. Ze vertelde hoe ze geïnspireerd was geraakt door de zintuigenleer vanuit de antroposofie en hoe deze leer steeds meer neurowetenschappelijk wordt onderbouwd. Deze zintuigenleer kent geen 5,  maar 12 zintuigen, die je in de loop van je kindertijd ontwikkeld. De eerste vier zijn gericht op het ervaren van je lichaam, de volgende vier op het ervaren van je omgeving en de laatste vier op de sociale contacten.
Ik voelde direct dat er bij mij een lading kwartjes vielen. Opeens wist ik waarom het coachen in de tuin zo effectief is. Natuur prikkelt je zintuigen zonder dat je overprikkelt raakt. En die zintuigen stellen je in staat om jezelf veel beter te leren kennen. Ze stellen je letterlijk open voor zowel jezelf, je omgeving en elkaar.

Enthousiast geworden ben ik me verder gaan verdiepen en ben ik gaan experimenteren. Al doende ontdekte ik dat het bewust worden van je zintuigen enorm veel doet wanneer je het lastig vindt om grenzen aan te geven. Grenzen aangeven kan je leren als trucje, maar uiteindelijk val je toch weer terug in je oude grenzeloosheid. Door het activeren van je zintuigen ga je voelen waar je grenzen liggen, wat van jou is en wat van de ander. Uiteindelijk gaat het aangeven van grenzen dan veelal als vanzelf en ga je merken dat jezelf begrenzen juist zorgt voor een beter contact met anderen.

In het werken met teams leveren zintuigen een belangrijke toegevoegde waarde. Ze zorgen dat denken en voelen bij elkaar komen. We denken vaak dat we met onze ratio van alles kunnen oplossen, maar veel problemen en daarmee ook de oplossingen, liggen op gevoelsniveau. Met het samenbrengen van denken en voelen gaat er voor veel teams een wereld open.

Zintuigen maken ook  dat je niet om het hier en nu heen kunt. Op het moment dat je bewust een bloem ruikt, ben je niet meer met je gedachten bij je werk voor morgen. Ideaal dus om teamleden even los te laten komen uit de waan van alle dag. Tegelijkertijd kunnen zintuigen je in contact brengen met onbewuste informatie uit het verleden, zodat je patronen kunt leren herkennen. Tot slot geven ze ook richting aan je toekomst. Het heten niet voor niks zintuigen; het zijn werktuigen die ondersteunen bij het vinden van jouw zingeving.

Ieder zintuig doet bovenstaande dingen op een eigen wijze. Zo helpt tastzin je bij het voelen van je grenzen en zelfbewegingszin (het van binnen voelen dat je beweegt) geeft je richting. Geurzin ondersteunt je bij het vormen van oordelen en haalt herinneringen makkelijker op in je geheugen. En ieder zintuig geeft zijn eigen mogelijkheid om systemisch werk en coaching te verdiepen.

Het inzetten van zintuigen doe ik tegenwoordig eigenlijk altijd. Soms heel expliciet door echt met de zintuigen te experimenteren en te oefenen om van daaruit nieuwe wegen te ontdekken. Een andere keer is het een toevoeging op systemisch werk. In alle gevallen levert het invalshoeken en inzichten op die je vooraf nooit had kunnen bedenken.

Zoals vorige week aangegeven gaan we deze week in op de allereerste keer dat Vinca en Menskracht gingen samenwerken om een team op een andere manier te coachen. We laten zien welke impact dit had voor het team.
Ik interview Fenna Janssens van Vinca en Mariska Broekman van Menskracht!

Weet je nog hoe je tot de eerste samenwerking kwam?
Mariska geeft aan: “Ja zeker! Ik zat bij een klein team in Apeldoorn, in de sociale sector. De leidinggevende vroeg of ik een ‘samenwerkingsworkshop’ kon geven, omdat ze uit een fusie bij elkaar waren gekomen. We gaan dan altijd in gesprek met de mensen zelf. Zij waren recent, verplicht samengevoegd en deelden de grote passie om hun doelgroep zo goed mogelijk te helpen.
Maar je merkte direct al dat de moeizaamheid zat in de eenheid van de samenwerking, het samen in een nieuw jasje naar buiten te treden. Er waren nog twee logo’s bijvoorbeeld. Daar ‘’zat’’ wat, iets wat je net niet beet kon pakken en ergens op de onderstroom toch een grote rol speelde.
Toen wist ik direct… Als we binnen deze (kantoor)muren blijven zitten gaan we geen stappen maken, er moet iets anders gebeuren! In zo’n geval sluit ik altijd even mijn ogen en komt er iets op vanuit mijn intuïtie. Fenna kende ik al een paar jaar vanuit SIS in Biz (vrouwelijke ondernemers die elkaar helpen met groeiambitie) en ik geloofde in haar manier van systemisch werken. Volgens mij hebben we dat te doen, dacht ik toen! Dus ik polste Fenna en toen het team. Het was unaniem ja! Ze wilden graag in een andere omgeving samenkomen om hun samenwerking, op een andere manier te bekijken. Daar stonden ze juist open voor!’’

Fenna, weet jij nog wat er gebeurde bij jou in de tuin?
Fenna vertelt hierover: “Dat weet ik nog wel ja. Nadat we de teamleden eerst hadden laten landen in de tuin, zijn we aan de slag gegaan. Eerst gingen ze voor zichzelf formuleren wat hun verlangen was voor dit team. Vervolgens kregen ze allemaal twee stippen mee. De ene kleur stond voor waar ze nu stonden en de tweede kleur stond voor het door hen benoemde verlangen. Deze twee stippen mochten ze voor zichzelf een plek geven in de tuin en vervolgens ging ieder voor zich het pad lopen richting hun eigen verlangen. Die ‘eindstippen’ lagen ver uit elkaar: zowel letterlijk in de tuin, als in het huidige werk. Het lopen naar het verlangen maakte allerlei emoties los. Ze stonden uiteindelijk elk op hun eigen stip, deels zelfs uit elkaars zicht. Iedereen bleef staan en Mariska en ik hebben het midden tussen hen bepaald en daar hun derde kleur stip neergelegd: in een greppeltje. Dit punt stond voor hun gezamenlijke verlangen. Elk van de teamleden ging daar bewust naar op weg. En toen stonden ze daar, om zich heen te kijken wat er ontstond…”

En waarom was het zo’n mooi traject?
Mariska zegt: “Het moment dat ze met elkaar in die greppel stonden, elkaar verbaasd en toch ook opgelucht aankeken, zeiden ze: ‘’Jeetje, wat nemen wij eigenlijk weinig ruimte in. Wij kunnen wél samenwerken, maar dit ligt bestuurlijk!’’ Samen besloten ze dat dit niet het eindpunt was, maar dat ze een eindje op weg waren geholpen. Op het eerste gezicht niet de mooiste plek, maar ze zagen er wel veel mogelijkheden. Hier konden ze zelf mee aan de slag en de dingen doen die zij belangrijk vonden.”

Wat gebeurde er nu eigenlijk tijdens deze opstelling in de tuin?
Fenna vertelt hierover: “De verdeeldheid in het bestuur kwam terug in dit team. Op deze manier zie je vaak patronen terugkomen in allerlei lagen van organisaties. In dit geval had je veel kunnen blijven investeren in teambuilding, zonder dat wat op zou lossen. Het doorzien van het zogenaamde parallelle proces gaf dit team de handvatten om patronen te doorbreken.

 

Dit team verkreeg voldoende inzicht na 1 tuinsessie!
Een hoop gezwoeg bespaard gebleven…

 

Teams die vernieuwing niet oppakken, medewerkers die op eilandjes werken, een hoog ziekteverzuim en een groot verloop in personeel. Allemaal signalen dat het binnen jouw organisatie niet stroomt. Je zoekt naar manieren hoe dit anders kan. Om je medewerkers en daarmee de organisatie tot bloei te laten komen is het nodig om je niet blind te staren op de signalen. Beschouw ze als boodschapper van wat er echt aan de hand is. 

De tekst op de site van onze samenwerkingspartner Fenna Janssens omvat eigenlijk alles. In de afgelopen jaren heb ik goede ervaringen opgedaan met combinatietrajecten met Fenna. Voor teams, die wat anders willen dan praten binnen de vier muren, biedt Menskracht in samenwerking met Vinca een andere manier; de tuin als metafoor. Met symbolen laten we de behoeften en de uitdagingen van het team door het team zelf zichtbaar maken. Door deze andere manier van kijken draaien we niet rondjes in de problemen van alledag, maar gaan we naar de lagen die eronder liggen. Hierdoor kunnen duurzame oplossingen tot stand komen.

Als er niet gekeken wordt naar wat er echt aan de hand is, zullen op andere plekken in de organisatie opnieuw problemen ontstaan. Daarom kijken we een laag dieper. 

Naast het aanbieden van andere vormen om tot een prettige samenwerking te komen ervaar ik de plek ook als een verademing. Er is letterlijk meer lucht en meer zicht. Mensen ontspannen, lachen meer en ontstaan er automatisch nieuwe ‘samen zijn’ patronen.

Het interessante is: het is concreet, maakt complexe zaken weer simpel én het is en super praktisch. Want dat doet de natuur als metafoor. Een mooie helpende spiegel!

De komende weken nemen we je hier verder in mee….
Zo delen we nog een keer onze eigen ervaringen op individueel niveau, gaat Fenna wat nader in op wat er met je zintuigen gebeurt en vertellen we over een team waarmee we samen hebben gewerkt.

Opgemaakt door Mariska

Mariska neemt jullie mee in de teamcoaching waar zij mee werkt, uitprobeert en ervaart.

Hoe fijn is het om nieuwe vormen te mogen uitproberen? Vormen die weer lucht geven?
De komende weken nemen we jullie in deze blog mee in onze praktijk. Nieuwe vormen die we uittesten met teams. 

In onze maatschappij vullen we nog steeds veel van onze tijd met praten. Praten om te informeren, praten om te creëren, praten om te verbinden, uit te leggen, begrip te krijgen etc. Lang leve de taligen! Zij die durven te praten en hun stem durven laten klinken. Maar… levert dit wel het gewenste resultaat op? Kom je met praten er altijd uit? Of draai je in rondjes?

En als je geen prater bent? Als dat niet direct jouw stijl is om je te uiten, hoe dan? Een gemiste kans voor diegene zelf, maar ook voor het team die een stem niet hoort? Of, een gemiste kans omdat we de variatie aan werkvormen en een andere omgeving niet inzetten? Als je liever 1 op 1 praat en niet in een heel team, hoe weet de rest dan wat jij graag wilt en kan? Of als je met elkaar in hardnekkige patronen blijft hangen waardoor vooruitgang stagneert?

Het begint met de wens het anders te mogen doen. En dan het vervolgens DURVEN te doen. Bij mij kwam de wens op niet altijd tussen de gebouwen te moeten werken. In ruimtes waar je net niet lekker kan bewegen, maar  die wel functioneel zijn. Of een keurige ruimte in een stijve hotel zaal waarbij mijn energie al snel weglekte.

Bij Menskracht zijn we wat dat betreft een reizend gezelschap. Met onze harde kern van Menskracht ontmoeten we elkaar het liefst buiten. Dan zitten we in Deventer, dan in achter Nijmegen, dan weer in Zwolle. We combineren met het nuttige met het aangename en doen het werkoverleg wandelend. Soms in het bos, soms langs de Waal, de IJssel…. We ademen lucht in. Vertragen, verbinden…

 

Het voelt meer als uitje dan als werk. Daar zijn we blij om. Het kan ook binnen onze organisatie. Is dat luxe? Best wel. Maar ook een keuze die we maken. Om soms niet efficiënt te zijn maar de tijd te hebben, waardoor we juist wel weer efficiënt zijn. De natuur is zo’n andere vorm die je steeds vaker ziet, omdat je meer zintuigen gebruikt. De natuur dient als metafoor, als spiegel en daardoor krijgen we weer ruimte in ons hoofd, associëren we vrij en komen we met andere verbindingen en ideeën terug. Hierdoor worden de beste ideeen en producten geboren. Dit doe ik ook in samenwerking met Vinca in Olst. Waar de tuin een rol speelt in systemisch werk.


Uiteraard testen we dit dan eerst zelf uit. Door zelf een vraagstuk in te brengen of samen op pad te gaan met een aantal uit ons Menskracht team en waar we op tour beurt onze expertise met elkaar delen.

Mariska in samenwerking met Sasja