We hebben al een aantal blogs gewijd aan de samenwerking met Fenna Janssens die verder gaan dan gesproken woorden. Ze doet haar verhaal over zintuigenleer. Nu blijkt dat we niet maar 5 zintuigen maar zelf 12 hebben! Ze schreef een erg interessant stuk hierover wat we graag met je delen. De titel…

…Zin in je team!

Een jaar geleden heb ik een enorm boeiend gesprek gehad met Iris Bakker. Iris is bouwkundige en omgevingsdeskundige. Ze vertelde hoe ze geïnspireerd was geraakt door de zintuigenleer vanuit de antroposofie en hoe deze leer steeds meer neurowetenschappelijk wordt onderbouwd. Deze zintuigenleer kent geen 5,  maar 12 zintuigen, die je in de loop van je kindertijd ontwikkeld. De eerste vier zijn gericht op het ervaren van je lichaam, de volgende vier op het ervaren van je omgeving en de laatste vier op de sociale contacten.
Ik voelde direct dat er bij mij een lading kwartjes vielen. Opeens wist ik waarom het coachen in de tuin zo effectief is. Natuur prikkelt je zintuigen zonder dat je overprikkelt raakt. En die zintuigen stellen je in staat om jezelf veel beter te leren kennen. Ze stellen je letterlijk open voor zowel jezelf, je omgeving en elkaar.

Enthousiast geworden ben ik me verder gaan verdiepen en ben ik gaan experimenteren. Al doende ontdekte ik dat het bewust worden van je zintuigen enorm veel doet wanneer je het lastig vindt om grenzen aan te geven. Grenzen aangeven kan je leren als trucje, maar uiteindelijk val je toch weer terug in je oude grenzeloosheid. Door het activeren van je zintuigen ga je voelen waar je grenzen liggen, wat van jou is en wat van de ander. Uiteindelijk gaat het aangeven van grenzen dan veelal als vanzelf en ga je merken dat jezelf begrenzen juist zorgt voor een beter contact met anderen.

In het werken met teams leveren zintuigen een belangrijke toegevoegde waarde. Ze zorgen dat denken en voelen bij elkaar komen. We denken vaak dat we met onze ratio van alles kunnen oplossen, maar veel problemen en daarmee ook de oplossingen, liggen op gevoelsniveau. Met het samenbrengen van denken en voelen gaat er voor veel teams een wereld open.

Zintuigen maken ook  dat je niet om het hier en nu heen kunt. Op het moment dat je bewust een bloem ruikt, ben je niet meer met je gedachten bij je werk voor morgen. Ideaal dus om teamleden even los te laten komen uit de waan van alle dag. Tegelijkertijd kunnen zintuigen je in contact brengen met onbewuste informatie uit het verleden, zodat je patronen kunt leren herkennen. Tot slot geven ze ook richting aan je toekomst. Het heten niet voor niks zintuigen; het zijn werktuigen die ondersteunen bij het vinden van jouw zingeving.

Ieder zintuig doet bovenstaande dingen op een eigen wijze. Zo helpt tastzin je bij het voelen van je grenzen en zelfbewegingszin (het van binnen voelen dat je beweegt) geeft je richting. Geurzin ondersteunt je bij het vormen van oordelen en haalt herinneringen makkelijker op in je geheugen. En ieder zintuig geeft zijn eigen mogelijkheid om systemisch werk en coaching te verdiepen.

Het inzetten van zintuigen doe ik tegenwoordig eigenlijk altijd. Soms heel expliciet door echt met de zintuigen te experimenteren en te oefenen om van daaruit nieuwe wegen te ontdekken. Een andere keer is het een toevoeging op systemisch werk. In alle gevallen levert het invalshoeken en inzichten op die je vooraf nooit had kunnen bedenken.

Teams die vernieuwing niet oppakken, medewerkers die op eilandjes werken, een hoog ziekteverzuim en een groot verloop in personeel. Allemaal signalen dat het binnen jouw organisatie niet stroomt. Je zoekt naar manieren hoe dit anders kan. Om je medewerkers en daarmee de organisatie tot bloei te laten komen is het nodig om je niet blind te staren op de signalen. Beschouw ze als boodschapper van wat er echt aan de hand is. 

De tekst op de site van onze samenwerkingspartner Fenna Janssens omvat eigenlijk alles. In de afgelopen jaren heb ik goede ervaringen opgedaan met combinatietrajecten met Fenna. Voor teams, die wat anders willen dan praten binnen de vier muren, biedt Menskracht in samenwerking met Vinca een andere manier; de tuin als metafoor. Met symbolen laten we de behoeften en de uitdagingen van het team door het team zelf zichtbaar maken. Door deze andere manier van kijken draaien we niet rondjes in de problemen van alledag, maar gaan we naar de lagen die eronder liggen. Hierdoor kunnen duurzame oplossingen tot stand komen.

Als er niet gekeken wordt naar wat er echt aan de hand is, zullen op andere plekken in de organisatie opnieuw problemen ontstaan. Daarom kijken we een laag dieper. 

Naast het aanbieden van andere vormen om tot een prettige samenwerking te komen ervaar ik de plek ook als een verademing. Er is letterlijk meer lucht en meer zicht. Mensen ontspannen, lachen meer en ontstaan er automatisch nieuwe ‘samen zijn’ patronen.

Het interessante is: het is concreet, maakt complexe zaken weer simpel én het is en super praktisch. Want dat doet de natuur als metafoor. Een mooie helpende spiegel!

De komende weken nemen we je hier verder in mee….
Zo delen we nog een keer onze eigen ervaringen op individueel niveau, gaat Fenna wat nader in op wat er met je zintuigen gebeurt en vertellen we over een team waarmee we samen hebben gewerkt.

Opgemaakt door Mariska

Hoe het ooit begon…

Vijf jaar geleden startte Sandra, als net afgestudeerde toegepaste psycholoog, als Office Manager bij Menskracht. Daarvoor deed Sandra bij Menskracht al een afstudeeronderzoek. Mariska merkte dat ze door de drukte steeds minder tijd had voor de administratie. Het was tijd om het uit te besteden en ze zag de talenten die Sandra had. Ze wist al veel over het bedrijf Menskracht, er was een goede klik, vanuit haar opleiding had ze goede gespreksvoering geleerd en Sandra kon door haar hoge C (vanuit DISC Consciëntieus) nauwkeurig en gestructureerd werken. Sindsdien hebben Mariska en Sandra samen enorm veel opgezet! En heilig is toch wel geworden ‘Het Handboek’. Letterlijke alle informatie staat daarin mocht iemand ooit Sandra moeten vervangen. Dat kwam dan nu erg goed van pas!

Waarom nu deze switch naar een nieuwe Office Manager?

Omdat Sandra een switch heeft gemaakt in haar werk. Ze is binnen het Regionaal Mobiliteitsteam gaan werken als loopbaancoach en doet ook steeds vaker een module als Talent in Kaart. Dit alles was niet meer te combineren met het werk als Office Manager. Het werd tijd om het stokje over te dragen. En donderdag 30 maart was het dan zover. Sandra en Mariska gingen voor het eerst samen met Mirthe aan de slag. Maar werk je bij Menskracht dan wordt er veel aandacht besteed aan een warm welkom! Leuk om daar een stukje over te schrijven dus interviewde ik Sandra en Mirthe.

Meet Mirthe
Mirthe Grobbée, 23 jaar en aan het afstuderen aan de opleiding Toegepaste Psychologie op Saxion Hogeschool. Hierin heeft ze de hoofdstroom Gezondheidspsychologie gedaan. Ze zegt hier grappig genoeg over: “Ik heb daar in het begin voor gekozen omdat ik niet in die hele arbeidsmarkt wil, maar daar ben ik nu wel op teruggekomen”. Als minor heeft zij Prestatie Psychologie gedaan. Dit vond ze interessant omdat ze er zo achter kwam hoe mensen het meest uit zichzelf kunnen halen, door te focussen op wat ze wél kunnen. En niet afhaken op iets wat ze niet kunnen en daarmee denken; ik ben niet goed genoeg. In haar stage heeft ze het voortgezet onderwijs ervaren en leerlingen gecoacht als het ging over plannen, gepest worden, problemen thuis. Eigenlijk heel breed en met alles konden ze bij Mirthe terecht. Op dit moment is zij nog met haar afstudeerproject bezig op Landsteden MBO die gaat over studiestress. Dat is ze deeltijd gaan doen omdat ze ook alvast een stapje wilde maken naar het vakgebied waar zij straks aan de slag mag gaan. En hoe ’toevallig’ was het dat zij juist de vacature van Menskracht in haar mailbox voorbij zag komen…
Waarom Mirthe onze vacature zo aansprak?
De informele werkwijze, flexibiliteit in werktijden en intake gesprekken mogen gaan doen zodat ze al haar kennis en kunde kan gaan toepassen in de praktijk.
Haar droombaan: Een zorgboederij voor jongvolwassen opzetten. In combinatie met paardencoaching, want Mirthe is een echt paardenmeisje!

Mijn eerste vraag aan Sandra was: Hoe is het voor jou om het stokje over te dragen?
“Hmm, dat was toch wel een momentje van reflecteren. Zo van; oja, vijf jaar geleden hadden we eigenlijk nog helemaal geen office en nu vijf jaar laten staan we ineens hier. Er is een heel handboek met hoe wij de dingen aanpakken. Maar ook het besef dat we als Menskracht zoveel groter zijn geworden dan het destijds was en dat is leuk om te zien! Maar heel eerlijk merk ik de laatste tijd ook wel dat ik eraan toe ben. Er was gewoon een hele drukke periode waarin ik inhoudelijk en administratief werk moest gaan combineren. En toen merkte ik pas dat de administratie meer van mijn tijd opslokte en dat wil ik niet meer.

Het is tijd voor meer inhoudelijk werk en dus ook tijd om stokje door te geven

Ik heb daar ook echt wel even over nagedacht over hoe vind ik dat dan verder? Ik heb gewoon heel veel vertrouwen in Mirthe, dus ik denk dat dat heel erg goed gaat komen. Maar als ik het straks dan ineens het werk niet meer hoef te doen besef ik mij ineens dat ik niet meer “onmisbaar” ben en iemand anders “mijn werk” gaat overnemen. En dat is niet erg want ik wil graag dat inhoudelijke werk doen, maar ik verlaat daarmee wel een beetje zekerheid voor mijn gevoel. Vooral het werk wat ik deed was er altijd, maar mijn inhoudelijke werk is meer projectmatig en net wanneer iemand zich aanmeldt. Daarom blijf ik ook nog wel wat financiële administratie doen, dat geeft me dan toch wat rust.”

Wat maakt dan toch dat je die stap hebt gezet?
“Ik haal gewoon veel meer energie uit de gesprekken die ik met de mensen voer, daar kan ik zo blij van worden! En dat heb ik dan weer niet met de administratie. Het is fijn dat alles in orde is, daar word ik dan ook wel blij van maar niet zó blij. Het doet me goed om mensen verder helpen.”

Mijn conclusie; het stokje overdragen is helemaal oke, want gesprekken voeren met kandidaten is ook heel fijn. Maar hier zoek je de onzekerheid wel een beetje op, maar dat is het zeker wel waard.
Sandra zegt hierover: “Nou, ik heb een hele hoge S in mijn DISC profiel en die is heel erg van de zekerheid, maar ik vind het toch wel heel erg leuk!” Een stoere stap en mooi passend in het thema lef 😉

Hoe het ook gaat bij Menskracht is dat er soms wat gezelligheid tussendoor komt. Biedt Mariska ons nog iets lekkers te eten aan… Of zal ze het dan toch meenemen? Want ze wil geen rommel achterlaten… Waarop Sandra zegt; ‘Neem maar mee voor de jongens’. Welke DISC letters we hier allemaal tussendoor zien schieten mag je zelf uitvogelen;)

Toch nog eventjes terug naar Mirthe…
Hoe is jouw eerste werkdag bevallen?
Je merkt wel heel erg dat het een soort van ‘kindje’ van Sandra is, de administratie. En dat is ook wel heel fijn want nu heb ik heel veel profijt van het handboek. En in mij DISC profiel zit ook een hoge S, dus ik houd ook wel van stabiliteit en zekerheid. Zo wordt het werk ook wel overgedragen dus dat gaat wel goed komen!

Je doet het met z’n allen en dat vind ik ook wel erg fijn

Waarvoor kan je terecht bij Mirthe?
Mirthe zal aan de slag gaan op het kantoor aan de Bloemendalstraat op de donderdagen en verder werkt ze thuis. Ze neemt contact met je op als je je hebt aangemeld voor een module, je kunt voor alle vragen bij haar terecht en ze zorgt ervoor dat jij een goed georganiseerde dag(deel) loopbaancoaching hebt.

Afgelopen maandag waren we bij samenwerkingspartner Maya Koers in Gendt om ons inzichten te geven over het team Menskracht.
We hadden een Jane test gedaan die ging over talenten, de blinde vlek en het talent waarmee je dit compenseert. Dit hebben we gekoppeld de dingen die goed lopen en de dingen die misschien anders of beter hadden gekund binnen ons team.

Ook hier kwam het thema lef eigenlijk weer in terug. We hebben het vaker gehad over hoe de kandidaten lef tonen. Maar hoe zit dat eigenlijk in ons teams? Ik kom eigenlijk tot de conclusie dat lef tonen ook een stukje kwetsbaarheid in zich heeft. En dat een veilige omgeving heel veel invloed heeft op het tonen van lef. Want het is natuurlijk leuk om het te hebben over dat wat je goed kan binnen een team en hoe je dat kunt gaan inzetten. Maar eigenlijk is het heel “naakt” om te zeggen dat je ergens niet zoveel talent voor hebt wat misschien wel gewenst is binnen het team.

Bij Menskracht staat deze veilige sfeer hoog in het vaandel en is bijna vanzelfsprekend. We vinden dit niet alleen belangrijk in onze coaching maar ook zeker in het team. En omdat we binnenkort een nieuw teamlid mogen toevoegen binnen Menskracht (wordt vervolgd!), zetten het ons aan het denken. Wat maakt Menskracht nou een veilige basis, voor zowel de coaching als het team? Want we zien toch echt dat onze kandidaten stappen zetten, maar wij als team ook heel open spreken met elkaar.

We hebben dan ook nooit zomaar een saai overleg. Hoe vaak heb nu overleg tussen de koeien?

Het zijn de kernwaardes die er toe doen. Die maken (of breken) dat jij lef toont. Als ik denk aan Menskracht dan denk ik aan gelijkwaardigheid, openheid, samenwerken, jezelf mogen zijn. En niet zomaar jezelf mogen zijn, maar jezelf mogen zijn inclusief je sterke en minder sterke kanten. Waarbij de volgende stap is: “Waar kunnen wij elkaar aanvullen?” Want waarom zou je je alleen maar focussen op wat we niet goed kunnen. Stel dat je dat wat je goed kan uit nut, een super power van maakt. Heb je je zwakkere punten dan nog heel hard nodig?

Als team heb je hier soms hulp bij nodig, want het is nogal een mindswitch. Kijk eens bij het kopje Teamkracht om te zien wat Menskracht daarin voor jou en jouw team kan betekenen. Want een team wat lef toont, kwetsbaar opstelt en een veilige basis is klinkt toch ideaal?