Loopbaan van Lisanne van der Zwet

Haar verhaal over dromen, skileraar zijn, zoeken en doorgroeien naar teamleider

Lisanne: “De talentencheck in 1 dag is een groot cadeau voor iedereen: HET IS JOUW DAG!”

 

Het is donderdag 13 juni als ik arriveer in het mooie Leiden. Ik heb een afspraak met Lisanne, ‘mijn’ loopbaankandidate die ik begeleidde in het voorjaar van 2018. Lisanne werkt voor Achmea, bij het bedrijfsonderdeel Eurocross. Eurocross staat voor o.a. medische/reishulpverlening & pech en ongevalshulpverlening.

Ik kom in het gekleurde lichte gebouw van Achmea en opvallend is de grote klantvriendelijkheid bij de receptie. Dat is een prettig entree!

Afgelopen maart schoot Lisanne me opeens weer te binnen. Hoe zou het met haar zijn en welke stappen zou ze hebben gezet? Ik stuur haar een mailtje. Haar mailtje terug deed me besluiten Lisanne te bezoeken om een loopbaanportret van haar te maken:

“Ik heb zeker een stap gezet. Deze zomer heb ik intern gesolliciteerd als teamleider en intussen vervul ik deze functie alweer bijna een half jaar. Het bevalt me heel goed als leidinggevende. Het leuke is dat ik de bouwstenen uit de loopbaancheck nog steeds gebruik. Het is zo’n fijn lijstje van dingen waar ik goed in ben. Ik krijg in deze functie veel ruimte om die talenten in te zetten”.

 

Achtergrond Lisanne en terugblik op de Talentencheck in 1 dag

Door een Verder Coach binnen de organisatie kreeg Lisanne als tip de Talentencheck in 1 dag bij Menskracht te gaan doen. Lisanne wilde haar mogelijkheden verkennen en duidelijk krijgen wat ‘haar rode draad’ is.

Na het VWO wist Lisanne niet zo goed wat ze wilde qua opleiding. “Iets met mensen”, bracht haar naar de opleiding Psychologie aan de Leidse Universiteit. Hier studeerde ze in 2011 af. Sinds 2001 heeft ze diverse functies bekleed in het sociale gebied. Begeleiding van jongeren met een PGB, als vrijwilliger gewerkt bij de dagbesteding voor mensen met een psychische stoornis in Nieuw-Zeeland, vakantiekampen georganiseerd.

In 2012 liet ze haar droomwens in vervulling gaan: skilerares zijn bij een skischool in Oostenrijk voor drie seizoenen. Lisanne vertelt dat toen ze zelf nog kind was ze zich al voorstelde dat ze skilerares was: “met zo’n sliertje kinderen achter me aan”. In de zomer 2014 ging ze het combineren met Eurocross.

“Elke zomer zoekt Eurocross hulpverleners die goed hun talen spreken. Dit leek me leuk en leerzaam en ben gebleven. Ik kreeg ook meer behoefte aan vastigheid”.  In de functie stond ze mensen te woord die medische of technische hulp nodig hadden. Een pittige job. Het vroeg ook veel van haar gesprekstechnieken. “Telefonische hulpverlening is echt een vak”.

Haar toenmalige leidinggevende heeft haar vervolgens gevraagd of ze wilde solliciteren voor de functie van kennisspecialist. Deze leidinggevende openende haar ogen. Lisanne zelf twijfelde of ze het wel kon. De ondersteuning van deze leidinggevende maakte dat Lisanne kon groeien: “Ze waardeert me, geeft me feedback en op deze manier kan ik me in een veilige omgeving ontwikkelen”.

In 2016 begon ze aan deze functie. De proceskant vond ze heel interessant, de operationele kant was soms te ongestructureerd voor haar en hier liep ze op leeg.

Vanuit het DISC voorkeursprofiel en andere oefeningen kwamen we uit op voorkeuren behorende bij haar CS profiel: feiten, complexiteit, processen, mensen en team. Vertaald in functies kwamen we uit op mogelijkheden als projectleider, SCRUM,  verandermanager, vitaliteitsbegeleiding.

 

Hoe is het nu met Lisanne?

Vol trots laat Lisanne mij de afdelingen met de teams zien. Opvallend is de rust die op de afdelingen heerst; terwijl ze wel een alarmcentrale bedienen. Lisanne zit op haar plek en straalt. Ik straal met haar mee.

Ze vertelt over de expertiseteams, wat je goed moet kunnen, opleidingsachtergrond van de mensen en de stressbestendigheid. Ook laat ze trots een complimentenbord zien op de afdeling. “Dit krijgen mensen niet op de ‘gewone’ afdelingen”. Het hangt vol met persoonlijke kaartjes van verzekerden. Zij weten als geen ander hoe heftig het kan zijn als er erge dingen gebeuren op vakantie. Mensen zijn zeer dankbaar voor de hulp die ze dan krijgen.

Lisanne houdt van haar flexibele werktijden tussen 8.30-23.00 uur ‘s avonds. “Zondag heb ik mijn vaste vrije dag, want dan hockey ik! Verder vind ik het heel leuk om soms op vrijdagavond of zaterdag te werken. Het zit zo ingebakken in de mens; dan heerst er nog steeds een weekend gevoel op de afdeling”. Met haar loopbaanwensen zit ze helemaal op haar plek. Het teamleiderschap gaat haar vrij natuurlijk af. “Vind je het niet moeilijk mensen op hun gedrag aan te spreken?”, vraag ik.  “Nee, helemaal niet”, lacht ze: “Ik ga uit van afspraken waaraan je je houdt, is dit niet het geval dan vind ik het logisch om mensen daarop aan te spreken”.

 

Wat gebeurde er na de Talentencheck in 1 dag?

Ze vertelt dat de Talentencheck haar veel gebracht heeft. “Het heeft me loopbaaninzicht gegeven en ook het DISC voorkeurenonderzoek moet ik nog vaak aan denken. Ik ervoer mijn hoge score op C (Consciëntieus), als belemmerend voor mijn werk”, vertelt ze. “Ik begeleidde in mijn vorige functie de zomerkrachten en dat was altijd enorm ad hoc. Dit past niet bij mijn gestructureerde voorkeur. Ik werd er onrustig van en kon niet de diepgaande kwaliteit leveren waar ik voor ga. Dit was overigens ook niet nodig bij de functie. Door inzicht met behulp van de DISC besefte ik dat het gewoon niet zo goed paste, dat ik MIJN talent hier niet in kwijt kon.

De bouwstenen (de verzameling van opvallende woorden die uit de dag naar voren komen) paste ook niet bij de toenmalige omgeving. Het gaf me rust dat ik niet bij mezelf hoefde te zoeken, als diskwalificatie. Het gaf me aan dat ik toe was aan een functie met omstandigheden die beter bij MIJ PASSEN. Ik wilde graag een combinatie tussen mensen begeleiden (S voorkeur) maar zeker ook het toegevoegde waarde hebben op het gebied van procesverbetering (C voorkeur)’’.

Na de loopbaancheck in maart 2018 gebeurde er in de actie nog niet zoveel. Eurocross gaat dan het hoogseizoen in en het piekt gedurende de hele zomervakantie. Lisanne werd volledig door de waan van de dag geleefd.  Midden in die drukke periode ging een teamleider weg.

“Dit zette mij aan het denken… wat wist ik over deze functie? Was het de combinatie waarbij ik voldoende aandacht voor de mens zou hebben, maar waar ik ook ruimte zou blijven houden voor de inhoud? Had ik naast leidinggeven ook voldoende tijd om projecten op te pakken?”. Lisanne besloot een gesprek aan te vragen. Het leuke is dat ze door meerdere collega’s uit het team gevraagd werd of zij ging solliciteren op de functie.

Lisanne kreeg de informatie die ze wilde horen: er was voldoende ruimte voor projecten en eigen regie! Ze besloot officieel te solliciteren. “Ook toen kwam me de Talentencheck goed van pas. Ik kon heel goed uitleggen waar mijn kwaliteiten lagen en waar ik warm voorliep”.

Per 1 oktober 2018 werd Lisanne benoemd tot teamleider. Ze heeft 14 mensen in haar eigen team en draait daarnaast onderzoeks- en verbeterprojecten.

 

Welke tools kreeg je als teamleider?

“Toen ik startte als teamleider heb ik een inwerkprogramma gekregen en direct gesprekken gepland met mijn medewerkers om kennis te maken. Duidelijk verwachtingen bespreken, vind ik prettig. Ik zit altijd tussen ‘mijn’ mensen op de afdeling, dus ben makkelijk aanspreekbaar. Wat ik ook heel leuk vond is dat ik de organisatie breder heb leren kennen door het inwerktraject. Achmea is natuurlijk veel groter dan onze relatief kleine afdeling Eurocross. Ik ben naar een tweedaagse geweest voor nieuwe teamleiders. Je kreeg hier allerlei informatie over andere afdelingen, maar we hebben ook bijvoorbeeld samen een boks workshop gedaan. Daarnaast is het een must dat iedereen een verzuimtraining volgt, gericht op gedragsverandering. Ik merk dat ik veel opleidingen ter beschikking heb. Leidinggevende als coach en leidinggevende als groepscoach bijvoorbeeld, dit ga ik later in de tijd volgen”.

 

Hoe zit het met talentbegeleiding en je eigen medewerkers?

“In ons callcenter is het best lastig je eigen regie te pakken, er is zelden tijd iets samen te doen of even te reflecteren. Het voordeel is dat het veel focus geeft. We richten ons nu op één focus punt in plaats van vroeger op wel negen te gelijk. Dit geeft veel meer resultaat.

Ik heb zelf altijd inspirerende leidinggevenden gehad die gericht waren op talentbenutting. Dit probeer ik nu ook te doen. We kijken naar talenten, wensen, teamdoelen en hoe we ‘draken’ om kunnen zetten”.

 

En tot slot.. je passie skiën

“Nou, winter blijft altijd voor de zomer gaan”, lacht Lisanne. “Ik heb toen al mijn droom waar gemaakt als skileraar en nu ga ik minstens twee keer per jaar skiën met mijn vriend en vriendinnen”.

 

Mariska Broekman

Menskracht

Onze eigen Young Professional in beeld

Over keuzes maken, onderzoeken, lef tonen en je hart volgen

 

Dit keer staat een Menskracht kanjer in het zonnetje voor een Loopbaanportret. Sinds twee jaar werkt Sasja bij Menskracht en sinds kort is ze begonnen bij Yarden. Hoe komt een Maatschappelijk Werk studente bij een Loopbaanbedrijf en een Uitvaartcentrum terecht? We vertellen deze keer het verhaal van Sasja Nas.

 

De eerste stappen

Sinds jonge leeftijd heeft Sasja er al plezier in om mensen te helpen. Tijdens haar vmbo-t koos ze de richting zorg en welzijn om vervolgens de opleiding maatschappelijke zorg op het mbo te doen. Op de leeftijd van 20 rondde ze deze opleiding af. Maar voor werken voelde ze zich nog te jong. Ze is toen gaan zoeken naar hbo opleidingen. Iets waarvan ze zei dat ze nooit had gedacht dat te gaan doen, en wat ook niet persé van haar werd verwacht thuis. “Best eng”, zegt ze daarover, ‘dat kan ik helemaal niet’ dacht ze daarover. “Maar”, zei ze tegen zichzelf, “ik probeer het een jaartje”. Een motto wat we vaker zullen tegenkomen.

Na een zoektocht in allerlei hbo studies werd het de opleiding Maatschappelijk Werk. Vier jaar later heeft Sasja weer een mooi diploma op zak. Wat nu? Op dat moment merkt ze dat er tijdens haar opleiding maar weinig momenten zijn geweest dat er is stilgestaan bij de vraag ‘Wat wil je na je opleiding gaan doen?’ Waardoor de richting die Sasja op wilde voor haar nog niet duidelijk was. Wel begon ze alvast met solliciteren via internet. Op een gegeven moment solliciteerde ze voor een functie in een sociaal wijkteam. “Niet dat ik dacht: dat vind ik echt keigaaf. Maar meer: dat kan ik wel.” Tegelijkertijd vroeg ze zich af, maar vind ik dat wel echt leuk? Het gevolg was dat er eigenlijk niks gebeurde.

 

Menskracht in beeld

Wel was ze ondertussen in contact gekomen met Mariska Broekman van Menskracht, tijdens een workshop voor het houden van intakegesprekken met toekomstige eerstejaars. “We raakten aan de praat en we ontdekten een gedeelde interesse: op zoek gaan naar wat iemand kan en hoe iemand dat kan gebruiken”. Talentontwikkeling. Dat was tegelijkertijd ook het thema waarop Sasja afstudeerde. Ongeveer een half jaar na haar afstuderen begon Sasja als Young Professional mee te bouwen aan het project Young Professionals van Menskracht.

Omdat ze nog steeds wel met de vraag zat ‘Wat vind ik echt leuk?’ besloot Sasja samen met Mariska de dingen die voor het project Young Professionals waren opgezet op zichzelf te projecteren. Voor een van de oefeningen was het de bedoeling dat ze opschreef wat ze zou willen ‘proeven’ in werkland en wat haar dromen zijn. Omdat Sasja een hele brede interesse heeft werd het een enorme lijst. Na alles opgeschreven te hebben en verschillende dingen weer weggestreept te hebben bleef er iets staan wat ze zeker de moeite waard vond om te onderzoeken; de uitvaartbranche.

 

Wat interesseerde je zo aan deze branche?

Ze zegt: “Het had vroeger mijn interesse vooral omdat het zo’n niet besproken onderwerp is. ‘Je moet het maar niet over de dood hebben want dat is eng, of spannend, of altijd verdrietig’, was het idee dat ik om me heen zag.” Terwijl medeklasgenoten het maar eng vonden, ging Sasja bijvoorbeeld voor een opdracht van school bij Monuta langs om er een rondleiding te krijgen. Ik heb het nooit echt eng gevonden. Mensen zeggen ook vaak: dat moet je maar kunnen. En dan denk ik: blijkbaar kan ik dat dan.” Wat spreekt haar nu zo aan in het werk binnen de uitvaartbranche? “Je kunt maar één keer afscheid nemen, dus dan is het aan jou de taak om dat zo goed mogelijk met deze mensen te regelen. Dat ik onderdeel mag zijn van zo’n kwetsbaar moment in iemands leven, vind ik heel erg mooi. En omdat ik van mezelf vrij rustig ben merk ik dat het simpele als er ‘gewoon’ zijn en mensen in hun emoties de ruimte geef die ze nodig hebben al genoeg is. Dat is voor die mensen blijkbaar waardevol en dan zijn ze dankbaar dat ik er ben. Dat vind ik mooi en dankbaar werk.”

 

Op onderzoek uit

Sasja ging op onderzoek uit. Niet persé om een baan te vinden maar wel om een completer beeld te krijgen van de uitvaartbranche. Mariska bracht haar in contact met iemand die ook een carrièreswitch naar de uitvaartbranche had gemaakt. En via, via kwam ze met nog een aantal anderen ook in contact. Ze zegt daarover: “Dat is grappig want als je er veel over praat dan kennen mensen ineens jan en alleman die ook bij een crematorium of een uitvaartcentrum werken”. Tijdens deze zoektocht zag ze een vacature voorbij komen voor een horecamedewerker in een uitvaartcentrum in haar woonplaats. Per toeval zag ze dat een kennis van haar op zijn LinkedIn had geplaatst als manager bij dat uitvaartcentrum te gaan werken. Ook hem benaderde Sasja en legde alle vragen voor die ze had. Ze werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek.

 

Welke belemmeringen heb je overwonnen?

De uitvaartbranche is toch wel iets anders dan Maatschappelijk Werk. Zelf zegt ze hierover: “Dan heb je 8 jaar gestudeerd en ga je uiteindelijk iets doen waar je eigenlijk niks van af weet. Dat is best eng, maar ook heel leuk want alles wat je leert is nieuw.” Toch ziet ze haar opleiding niet als ‘verspilde moeite’. Ze zegt: “Als maatschappelijk werker heb ik ook vaardigheden geleerd voor dit beroep: de manier waarop je met mensen omgaat, en met hun emoties van verdriet tot woede. Je kunt een beetje inschatten hoe mensen reageren en ik weet hoe ik daar weer op kan reageren”. Tijdens het onderzoek merkte Sasja ook dat ze zich soms afvroeg of ze niet te jong was voor deze branche, of ze niet eerst meer levenservaring moest opdoen. Daardoor vroeg ze zich af of het wel nut had om te solliciteren. Toen één van degenen met wie ze contact had zei: “ik heb nog nooit iemand van jouw leeftijd gezien”, was dat, samen met het feit dat de sollicitanten voornamelijk personen waren die Sasja’s ouders of grootouders hadden kunnen zijn, een bevestiging van Sasja’s aanname.

 

Wat hielp haar om niet af te haken?

Opnieuw haar motto:’’ ik wil op z’n minst alles geprobeerd hebben’’. De sollicitatie verliep heel goed en het bleek dat ze juist op zoek waren naar verjonging van het team. Nu werkt Sasja al 4 maanden in het uitvaartcentrum.

 

Hoe combineer je het werk bij Menskracht, Yarden en je dans?

Al sinds haar 12e is dans een rode draad door Sasja’s leven geweest. In eerste instantie gewoon erbij. Maar sinds ze danst met haar huidige danspartner zijn de doelen serieuzer geworden. Na haar opleiding besloot Sasja dat dansen sowieso in haar leven moest blijven.

 

Waar zou je naartoe willen?

Wanneer ik Sasja nu de vraag stel wat ze zou willen, heeft ze dat heel goed voor ogen. Bij Menskracht hoopt ze nog iets meer inhoudelijk met het project Young Professionals aan de slag te kunnen gaan. Wat betreft het werk in de uitvaartbranche lijkt uitvaartverzorger haar heel mooi werk. Maar dat vraagt een flexibiliteit die Sasja op dit moment niet zou kunnen combineren met de andere dingen in haar leven. In het crematorium in Beuningen zijn naast de horeca nog veel andere taken te doen. Daarom heeft ze zich nu ten doel gesteld om elke taak te leren uitvoeren, van rouwbezoek tot de verzorging van overledenen, tot het ondersteunen van een dienst in de aula. Maar ook de rol van floormanager spreekt Sasja wel aan. Daarnaast is Sasja op het gebied van dansen druk bezig met haar bucketlist. Zelfs zo druk dat ze bijna alles wat ze ooit wilde bereiken in de dans al heeft gedaan of op de planning heeft staan. Misschien een volgende professionelere stap? Dat zou mooi zijn, maar ook wel spannend. Wat als dat succesvol wordt?!

 

Wat heb je geleerd en welke tip wil je anderen geven?

“Eén heel duidelijk ding dat ik geleerd heb is om te vertrouwen op mijn onderbuikgevoel; als het goed voelt dan zal het iets betekenen. Ik ben goed in beren op de weg zien dus ik had makkelijk kunnen denken: van de uitvaartbranche wist ik niet veel af, dus dat is niks voor mij”. Dus opnieuw terug naar haar motto: ‘ik ga het proberen, want dan heb ik er in ieder geval alles aan gedaan’. En welke tip zou je voor iemand anders hebben? “Blijf zoeken naar wat zou je eigenlijk willen. Schrijf het eens op papier, want dan wordt het concreter. Ga vanuit daar op onderzoek uit. Er is zoveel mogelijk, vaak meer dan je denkt. En blijf erover praten. Ik kende niemand in de uitvaartbranche en ineens kende ik heel veel mensen.”

 

 

Op naar mijn hartenwens

“Ik dacht dat ik niet geschikt was voor werken” maar kwam “via een omweg bij mijn hartenwens’’

 

Als ik Marjolein bel voor de intake spreek ik met een spontane en open vrouw. Iets wat ze tijdens de Loopbaandag ook veelvuldig laat zien, naast haar rustige en zachte karakter. Marjolein heeft de uitnodiging “kom lekker als je zelf, het is een informele dag waarin we kijken naar wat jou past” ter harte genomen en ze lacht als ze wijst op haar informele kleding. “Bij de bank zie ik er heel anders uit”. Wat wil Marjolein terugzien tijdens de dag? Kijken naar wat ze kan en sparren over ideeën die ze heeft.

 

Stappen in haar loopbaan tot nu toe

Wanneer we Marjoleins loopbaan tot nu toe onder de loep nemen blijkt haar diversiteit kenmerkend. Na de havo haalde ze haar propedeuse bij Maatschappelijk Werk en Dienstverlening. Toch trok het terugkerende karakter van de problematiek van maatschappelijk werk haar niet en besloot ze te stoppen met die opleiding en een jaar naar het buitenland te gaan waar ze onder andere een taalcursus Spaans in Spanje volgde. Na een jaar keerde ze terug naar Nederland en besloot ze de opleiding Hogere Hotelschool te doen, die ze in 2006 afrondde. Tijdens die opleiding liet ze al haar ondernemende en avontuurlijke kant zien toen ze een stage deed in het Hilton Hotel in Parijs en na de studie kort werkzaam was als nachtreceptioniste in Oestgeest. De opleiding Hogere Hotelschool inspireerde haar en bracht haar dichter bij haar droomwens: “Ik wilde graag een Frans kasteel omtoveren tot een B&B”.

 

In 2010 kwam Marjolein via via bij de Rabobank binnen als verkoop- en service adviseur. Terugkijkend zegt ze: “Ik hoor eigenlijk niet thuis binnen de bank. Toen ik 30 werd ging ik pas nadenken over wat IK eigenlijk wilde. De functie Bedrijfsadviseur was veel te cijfermatig. Mijn leidinggevende spotte dit en bood me mijn huidige functie, assistent starters coördinator, aan. Hier vond ik creativiteit, vrijheid en flexibiliteit. Ik mocht ontdekken waar ik goed in ben. Ben er achter gekomen dat ik beeldvorming erg leuk vind. Grafisch oog. Ik zou eigenlijk gaan ondersteunen, maar het bleek dat ik de creatieveling was. Ik bedenk veel, regel veel lokale evenementen (bijvoorbeeld startersborrels, netwerken, inspiratie) van spreker tot website, van film tot locatie. Dit geeft enorme vrijheid. Ik dacht dat ik niet geschikt was voor werken, totdat ik op deze functie kwam!’’.

 

Wat bracht de LBC Marjolein

In één woord: helderheid. Met name de uitkomst van de DISC gaf Marjolein helderheid over de spagaat die ze soms voelt. Aan de ene kant wil ze vrijheid, avontuur en vernieuwing. Aan de andere kant is ze zorgzaam, vindt ze een veilige haven en stabiliteit belangrijk. Dit laatste remt haar soms af om dingen te ondernemen die eigenlijk heel goed bij haar passen. Wanneer we deze voorkeuren combineren komen we tot de conclusie dat een functie van de combinatie van regelen, (ver)zorgen, mensen verwennen, het naar hun zin maken, niet te veel gedoe, een omgeving waar je jezelf mag zijn die uniek en warm is en nieuwe ideeën bedenken, perfect bij Marjolein zou passen. Marjolein beschikt over een goed vermogen om te beslissen maar worstelt nog wat met de overtuiging ‘wat zullen anderen hiervan denken?’. Een mooie conclusie die ze zelf trekt die dag: “Ik moet meer geloven in waar ik goed in ben en dat ik best wel mooie dingen kan doen. Dan vallen de belemmeringen weg en dan denk ik: hè, hè”.

 

Wat gebeurde er na de LBC?

Afgelopen september kreeg ik een mail van Marjolein met de strekking: “Je hebt me destijds geadviseerd om de richting coaching op te zoeken. Hoewel een eye-opener moest ik denk ik erg wennen aan het idee. Redelijk eigengereid (en zoals jij al voorspelde) heb ik eerst een opleiding richting marketing communicatie gedaan. Heel passend bij wat ik deed, maar niet waar ik het gelukkigst van word. Na veel nadenken en gesprekken met mensen uit mijn directe omgeving kom ik toch bij coachen uit. Ik zou graag een dag met jou mee willen lopen’’.

 

Op 1 november spreken we af om te sparren. Het is erg leuk elkaar weer te zien. Marjolein wil graag coachen en na een tijdje zegt ze: “Eigenlijk wil ik iets met homeopathie en coaching. Het interesseert me al jaren maar ik zie op tegen de lange studie”. We zetten de plussen, minnen en de inhoud op een rijtje. Bij coaching opleidingen merk ik dat Marjolein minder enthousiast reageert dan bij homeopathie. Marjolein vertelt dat ze nogmaals een kijkje gaat nemen.

 

Niet veel later, op 10 november krijg ik een appje: “Ik ben aangenomen op de opleiding klassieke homeopathie!! Stuiterend naar huis. Voelt goed. Dankjewel voor het meedenken’’.

Een voorbeeld in intern ondernemerschap

Een greep uit de loopbaan van manager Marloes Panis

“Heb zelf het stuur in handen”

 

Dit keer een portret van een manager die door een dubbele bril naar de Loopbaancheck in 1 dag kan kijken, zowel vanuit zichzelf als vanuit haar rol als manager. Op 1 februari 2017 ontmoet ik Marloes Panis, manager binnen de Rabobank in Den Haag.

De functie van Marloes is ten tijde van de Loopbaancheck manager Private Banking Vrije Beroepen en Ondernemer in privé. Zij geeft leiding aan een team van 18 private banking adviseurs en assistenten. Door de reorganisatie zal het team te maken krijgen met boventalligheid. Marloes heeft veel teamgenoten aangemoedigd zich klaar te zetten voor de toekomst en zich aan te melden voor de Loopbaancheck in een dag. ‘’Gun jezelf een kadootje’’, aldus Marloes.

Mensen uit haar team meldden zich massaal aan voor de Loopbaancheck. Marloes vond het bijzonder dat ze allemaal “stuiterend van enthousiasme” op kantoor terugkwamen.

Nieuwsgierig en gedreven, komt ze de dag ook zelf ervaren. Marloes vertelt dat ze ideeën heeft over haar toekomst, zelf ook al lijntjes aan het uitgooien is en vandaag benieuwd is naar de analyse. Wat geeft haar nu echt energie? Wat vliegt ze strategisch aan en wat is vanuit haar hart?

 

Welke stappen zette Marloes in haar loopbaan?

Marloes’ oorspronkelijke opleidingskeuze was de Hogere Hotelschool. Ze koos voor de kant die meer gericht was op de zakelijke dienstverlening; de “gastvrijheidsindustrie” zoals ze dit zelf zo mooi onder woorden brengt. Ze was zeer fanatiek in het studeren. Gemotiveerd door haar drang om te blijven leren, zocht ze een groot bedrijf. Hier kon ze blijven studeren en werken combineren. Een heel jaar kreeg ze bij de ABN AMRO een traineeschip. Marloes heeft vervolgens een rijke ontwikkeling door gemaakt.

Het meest blij kijkt ze terug op de overstap die ze maakte naar de Rabobank waar ze een echte pioniersfunctie kreeg. Ze begon achter een leeg bureau  en mocht de vrije beroepen desk opzetten.

 

Wat doet een reorganisatie met jou als manager?

Tijdens de Loopbaancheck hebben we het ook even over de huidige reorganisatie en wat dat doet met haar in haar rol als manager. Marloes vertelt dat zij een echte bouwer is. Het feit dat de focus nu al een tijd op afbouwen ligt, kost haar (uiteraard) energie. Marloes is echter goed in staat om altijd te kijken wat er wel is of wat lastige situaties ook positief met zich meebrengen. Ze geeft aan dat ze soms uit details ook voldoening kan halen, het feit dat er bij mensen andere luikjes open gaan is zo’n voorbeeld. Mensen die al jarenlang op hun plek zitten en nu de kans krijgen om weer nieuwe dingen te kunnen ondernemen en te leren.

 

Leider van deze tijd

Ik ervaar Marloes tijdens de Loopbaancheck als een krachtig en toegankelijk leider. Ze heeft veel aandacht voor de mens enerzijds en aandacht voor de commercie anderzijds. Ze heeft zelfvertrouwen en een heldere visie. Ze zet graag aan tot ontwikkeling en moedigt mensen aan regie te nemen. Het “GROW” project van de Rabobank sluit hier bij aan: “Haal het beste uit jezelf!”. Marloes is energiek en beschikt over een aanpakmentaliteit.

 

Keuzeopties

Aan het eind van de dag nemen we samen wat keuzes onder de loep. Marloes maakt de afweging of een andere plek binnen Rabobank Den Haag beter bij haar past. Daarnaast is er namelijk ook een kans bij Rabobank Nederland.

 

Zelf het stuur in handen hebben

In het voorjaar 2017 maakt Marloes de overstap naar Rabobank Nederland. De functie is zo anders van aard dat het haar erg nieuwsgierig maakt. Wel is ze “bang” dat ze het leidinggeven gaat missen.

 

Op vrijdag 26 januari 2018 ontmoeten we elkaar opnieuw. Leuk om bij te praten en terug te blikken. Marloes heeft met veel inspiratie de nieuwe functie ontwikkeld en gewerkt met een heel ander netwerk binnen de Rabobank. Het nieuwe bracht haar uitdaging. Toch klopte ook haar twijfel en gevoel. Ze ging inderdaad het leidinggeven missen. Marloes is in staat hier snel gehoor aan te geven. De opmerking “zelf het stuur in handen hebben” is op haar lijf geschreven! In het nieuwe jaar is ze gestart als manager Private Banking bij Rabobank Gouwestreek. Weer opbouwen en verbinden! Marloes, een mooi voorbeeld van intern ondernemerschap en bewegen binnen de organisatie.

 

Welk advies geef je aan collega’s mee als het gaat om je eigen ontwikkeling en inzetbaarheid?

“Wend je persoonlijk budget aan voor jezelf! Ga onderzoeken waar je staat, wat je nodig hebt en blijf je ontwikkelen. Maak gebruik van de instrumenten die er zijn. De Loopbaancheck in 1 dag is naast een leerzame dag ook een leuke, informele dag waarin jij centraal staat. Alles wordt in vertrouwen besproken”.

 

Interview door Mariska Broekman Menskracht, maart 2018